Palui wan Si Pintar AI
Palui wan Si Pintar AI
(Etika wan Tanggung Jawab Pamanfaatan Kecerdasan Artifisial)
Isuk Sabtu nang pina langung, Palui duduk basantai di muka televisi. Bini Palui, Acil Jabariah, sibuk mambarasihakan halaman. Tumben banar Palui kada bagawi ka pahumaan. Rupanya, inya lagi asyik malihat acara di YouTube tantang kecerdasan artifisial alias AI.
"Cil, cuba pian ka sini sadang!" Palui manyaring. "Liahati nah, zaman wayah ini sudah canggih banar. Ada nang ngarannya AI. Bisa manduakan gawian kita, Cil!"
Acil Jabariah datang mahampiri, sambil mambawa kakamban. "Apa pulang pina manggarunum saurang, Lui? Garing kah?"
"Kada garing, Cil ai! Ini nah, AI tu kaya robot pintar. Inya kawa mambantu gawian apa haja. Kawa manulisakan surat, mambalas chatingan urang, sampai mambariakan ide usaha," Palui manjalasakan lawan sumangat.
"Ih, asa ngalih manjanaki. Jadi mun ada AI, kita kada usah lagi bagawi kah?" Acil Jabariah manggaruk kapala nang kada gatal.
"Kada jua kaitu, Cil ai. Tapi gawian jadi nyaman," sahut Palui sambil tasanyum. "Cuntuh nang kamarian tadi, ulun handak maulah pantun gasan urang nang baluman babini, tapi kada tapi kawa. Imbah ulun takunakan lawan AI, langsung dibariakan babarapa buting pantunnya! Canggih banar!"
Mandangar kaitu, Acil Jabariah managuk liur. "Kada salah kah, Lui? Nang ulun tahu di koran Banjarmasin Post kamarian, takutan jua pang mun AI tu disalahgunakan. Kada bagus jua pang mun sagala gawian diandalakan lawan AI. Etika wan tanggung jawab tu pang nang panting."
Palui manangguk-nangguk. "Bujur jua jar pian, Cil. Di koran tadi takumpulan habar. Ada pang nang manangati mun AI ni kawa manyabarakan habar palsu, atawa jadi dasar gasan panipuan. Nang labih bahaya lagi, mun dipakai gasan tujuan jahat, kaya mambujuk urang supaya mahabisi duitnya."
"Nah itu pang!" sahut Acil Jabariah. "Imbah itu, mun AI ni kawa mangganti gawian urang, kasian pang nang bagawi jadi pangangguran? Kaya bubuhan wartawan, mun AI kawa manulis habar, kaitu kah?"
Palui batapuk dahi. "Bujur jua jar pian, Cil. Kuitan tadi ai ulun mandangarakan curhat kawan di warung. Inya saurang marasa takutan mun AI ni kawa manggantiakan gawian inya nang biasa maulah desain grafis. Padahal inya sudah sakulahan tinggi-tinggi."
"Makanya, Lui ai. Nang ngarannya etika wan tanggung jawab tu pang nang paling parlu. Kaya pian bagawi, biar ada alat canggih, tatap haja parlu kapintaran pian saurang gasan manggawi wan mamakai alat tu. Jangan sampai manjadi pambangkar," nasehat Acil Jabariah. "Kada sadih banar kah mun AI maulah samunyaan, imbah tu kita kadada lagi bakambang akal pikiran?"
Palui manarik napas panjang. "Bujur banar, Cil. Nang paling parlu tu kita jangan sampai kapintaran AI ni manyupani kapintaran kita sabagai manusia. Nang pating tu ai, kita harus kawa mamakai AI ni gasan kabujuran, gasan mambantu gawian nang baik, lain gasan manggawi nang kada-kada. Mun kita manggawi nang baik, mudahan haja kada mandatangkan bala."
Acil Jabariah manyurungakan teh hangat ka Palui. "Nah, kaitu pang kaitu. Kita ni hidup harus baetika, baik wan sasama manusia, apalagi wan teknologi. Nang parlu diingat, AI tu hanyar alat. Nang maatur wan mamakai tu tatap haja kita, manusia."
Palui tasanyum sambil manginum teh. "Bujur banar, Cil. Kada salah jua pang ulun bapilih bini nang pintar kaya pian!"
Acil Jabariah galianan malihat kalakuan lakinya. Nang panting, Palui sudah paham bahwa teknologi tu ada dua sisinya, gasan kaparluan baik atawa gasan kaparluan kada baik. Nang mamilih tu manusia, nang harus mamakai nurani wan tanggung jawab.
Dari si palui saya belajar..
BalasHapusAlhamdulillah
BalasHapus